نام برند: اسپری موضعی بهدوکائین 10 درصد
نام ژنریک: لیدوکائین
موارد مصرف
برای کاهش درد در موارد زیر:
- سوراخ کردن سینوس ماکسیلار و جراحی های محدود در حفره بینی و حلق
- کاهش درد ناشی از شکاف و بخیه در خلال آخرین مرحله زایمان
- تسهیل در ورود تجهیزات پزشکی به درون دستگاه تنفسی و گوارشی
- در دندانپزشکی قبل از تزریق بی حس کننده، برداشتن جرم دندان و عکس برداری با اشعه
روش مصرف
- حتی الامکان از کمترین دوز دارو استفاده شود. در سالخوردگان و کودکان شرایط سنی و جسمی لحاظ گردد.
- هرپاف این دارو حاوی 10 میلی گرم لیدوکائین می باشد.
- قبل از مصرف، نیاز به خشک کردن ناحیه مورد استعمال نمی باشد.
- حداکثر مقدار قابل استفاده اسپری 20 پاف می باشد.
بطور معمول دوز مصرف این دارو به صورت های زیر است:
- در اعمال گوش، حلق و بینی 3 پاف برای بی حسی سینوس ماکسیلار
- در زایمان حداکثر 20 پاف
- برای ورود تجهیزات به حلق، نای و مری حداکثر 20 پاف
موارد منع مصرف
در صورت وجود سابقه حساسیت شناخته شده به این دارو یا بی حس کننده های آمیدی و یا هریک از اجزا محصول، از مصرف این فرآورده خودداری شود.
هشدارها
- جذب این دارو از سطوح مخاط زخمی نسبتا زیاد است بخصوص در درخت برنش. این دارو در بیماران با مخاط آسیب دیده یا دارای عفونت با احتیاط مصرف شود.
- در مواردی که مصرف این دارو، احتمال افزایش غلظت خونی در محل استفاده در پی داشته باشد، مصرف برای بیماران مبتلا به صرع، بیماران قلبی – عروقی و نارسایی قلبی یا برادی کاردی، نارسایی شدید کلیوی، عملکرد ضعیف کبد و شوک های شدید با احتیاط مصرف شود.
- این دارو در سالمندان و بیمارانی که از نظر سلامتی دارای وضعیت ضعیفی می باشد با احتیاط مصرف شود.
- مصرف این دارو در ناحیه دهان وحلق می تواند با عملکرد بلع تداخل نماید و خطر آسپیراسیون را افزایش دهد. این مورد در بچه ها بدلیل تعدد دفعات خوردن غذا از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
- بی حسی زبان و مخاط دهان خطر گازگرفتگی و زخم های مربوطه را افزیش می دهد.
- از تماس با چشم خودداری شود.
- (مثل آمیودارون) می بایست تحت نظر دقیق قرار گیرند و نوار قلب آن ها بطور مرتب III بیماران تحت درمان با داروهای ضد آریتمی کلاس
- کنترل شود.
تداخلات دارویی
مصرف لیدوکائین در افرادی که دیگر بی حس کننده های موضعی آمیدی یا داروهایی با ساختمان مشابه مثل داروهای ضدآریتمی نظیر مگزیلیتین استفاده می کنند، می بایست با احتیاط انجام شود، زیرا اثرات سمی آن می تواند اثر تجمعی داشته باشد.
عوارض ناخواسته
در موارد بسیار نادر داروهای بی حس کننده موضعی دسته آمیدی می توانند ایجاد واکنش های حساسیتی نمایند. تحریک موضعی پس از مصرف در نواحی حلق قبل از لوله گذاری و علائم برگشت پذیری مثل گلودرد، خروسک و بی صدایی گزارش شده است. واکنش های CNS می تواند تحریکی یا تضعیفی باشد. و یا علایمی از جمله بی قراری، منگی، تشنج، عدم هوشیاری و احتمال سنکوپ ریوی همراه باشد. علایم تحریکی ( در مواردی که، اولین نشانه های مسمومیت، خواب آلودگی، رفتن به مرز عدم هوشیاری یا سنکوپ ریوی همراه باشد.) ممکن است خیلی ضعیف بوده و یا اصلا ایجاد نگردد. واکنش های قلبی – عروقی تضعیفی هستند و می توانند با علائمی نظیر کاهش فشار خون، دپرسیون عضله قلبی، کاهش ضربان قلب و احتمالا سنکوپ قلبی ظاهر گردد.
مصرف بیش از حد
- علایم مسمومیت عمدتا در دستگاه عصبی مرکزی و سیتم قلبی – عروقی ظاهر می شود.
- در صورت بروز این علایم، شخص بلافاصله باید تحت مراقبت و بستری قرار گیرد.
شرایط نگهداری
- این دارو را در از نور، رطوبت و گرما در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد ( ترجیحا 15-30) نگهداری کرده و از یخ زدگی محافظت نمایید.
- دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
- از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
- قبل و بعد از هر بار مصرف، نازل اسپری را با آب گرم بشویید و درپوش ظرف را محکم ببندید.